Het woord ‘inzegenen’ komt in de originele taal van de bijbel, het Hebreeuws, niet voor. Waar halen we dan dat woord vandaan? Hieronder volgt een korte uitleg:
Het Hebreeuws kent veel minder werkwoorden dan het Nederlands. In het Hebreeuws worden handelingen meer omschreven. Zo wordt, wat wij met zegenen vertalen, in het Hebreeuws ‘goede dingen uitspreken over’ genoemd. Die goede dingen worden in de bijbel namens God uitgesproken. Het Engelse woord voor zegenen, ‘Benediction’, of het Latijnse woord, ‘Benedictus’, (Bene=goed, diction/dictus=zeggen), zijn betere vertalingen. Het woord ‘zegen’ is weer afgeleid van het Latijnse woord ‘signum’, wat ‘teken’ betekent, het kruisteken wat in de Katholieke kerk door de priester wordt gemaakt tijdens de zegening. Mensen zegenen elkaar al duizenden jaren, namens God, maar ook namens zichzelf. Denk maar aan het bekende gezegde ‘mijn zegen heb je’.

De zegen van God* én mensen

Tijdens de huwelijksinzegening vraag je dus aan God* én aan mensen om goede dingen over je huwelijk uit te spreken. Dat geeft veel bruidsparen een veilig gevoel: de band die tussen jullie gegroeid is wordt dan eigenlijk door God en mensen verstevigd. God en jullie dierbaren zijn erbij… HuwelijksInzegening.nl begeleidt jullie, zodat de dienst volledig volgens jullie wensen zal zijn. Want het is tenslotte júllie huwelijk, en júllie dag…

*Sommigen beleven niet zozeer een ‘God’, maar meer een ‘iets’ of ‘een hogere macht’ . Beleef het gerust zoals het voor jou/jullie goed voelt!